ontbijt

Er zijn zo van die momenten dat je als ouder ongelooflijk trots bent op je kroost. Trots op hen, maar ook trots op jezelf dat je het al bij al tot nu toe al redelijk goed vanaf gebracht hebt met je opvoeding.
Zo ook gisteren en deze morgen. Het begon eigenlijk allemaal een aantal weken geleden, toen stan zijn boezemvriendje F. bleef slapen. Aan de ontbijttafel vertelde hij dat hij thuis iets vroeger opstaat om de tafel te dekken. Ik kan me natuurlijk niet inhouden en zei dat hij hier wel altijd zou mogen ontbijten. het was niet in dovemansoren gevallen, want de volgende morgen hadden stan en ante de tafel gedekt toen ik beneden kwam. Ik vond het al super, maar zoals ik verwachtte was het de dag erna al gedaan. Niet zo erg natuurlijk hé!
En dan gisteren: om 7.00 komen ze vragen of ze mogen opstaan, en ik zeg: doe maar, ik luister nog even naar het nieuws en dan sta ik op. Ik ging de trap af, en rook de geur van verse koffie. Mijn ochtenhumeur (die ik standaard elke ochtend heb) verdween meteen. Ze hadden alle drie de tafel gedekt, maar meer dan de vorige keer: echt alles stond klaar, zelfs al een reservefles melk, want de vorige was bijna leeg!
Deze morgen: gelijkaardig scenario: vraag om op te staan, tegen dat ik een paar minuutjes later er ben: volledige ontbijt tafel, met zelfs een ober (stan) die de juiste hoeveelheid melk in mijn koffie deed. En ze maakten zelfs plannen om hun concept nog te verbeteren: morgen maken ze mij niet wakker om 7.00, maar staan in stilte op, zodat ik nog wat kan verder soezen (zal dus niet mogen vergeten om mijn wekker te zetten, anders kan ik koude koffie drinken ;) ). En zondag wordt het nog beter: dan komen ze de bestelling koeken aan bed vragen, en gaat stan naar de bakker, en tegen dat we beneden komen, zijn er verse koeken van de bakker!
Wat zijn het toch schatjes alledrie!!! Ze vinden het super om te doen, maken geen ruzie ondertussen, en werken heel goed samen. En ik, ik geniet er van: van het opstaan met de geur van verse koffie, met het gewoon voetjes eens onder tafel te schuiven 's morgens, maar vooral van mijn 3 jongens die mama heerlijk verwennen! Voila, daarom wou ik zonen!!! (en ga nu niet zeggen dat dochters dat ook doen, niemand is zo lief en schattig en attentvol als mijn 3 jongens, laat me maar nog even op mijn roze wolk!)
V.

post!

Dit zat vandaag in de brievenbus:
liefste mama en papa. ik mis je. het is hier leuk. vele kusjes ante
En nog een tweede:
liefste mama en papa ik vint het hier leuk maar ik mis jouw nog van kobe
Om maar te zeggen dat die twee kleintjes van mij groot aan het worden zijn en brieven naar huis sturen! Heerlijk toch!
Langzaamaan ben ik ook begonnen in huis aan de mega grote opruimactie! De kamer van de kinderen heb ik al onder handen genomen, nu nog de kamer op het eerste en de beneden verdieping. We moeten er van profiteren nu ze er niet zijn om heel wat brol weg te doen. Vorige keer had ik twee pamperdozen vol met van dat klein gerief, allemaal brol om naar het containerpark te doen. Ze hadden het natuurlijk gezien, en alles moest blijven. Om er daarna natuurlijk nooit meer naar te kijken. Dus planning: zorgen dat we zaterdagnamiddag een auto vol met brol naar het containerpark kunnen brengen, voor ante en kobe terug zijn!
V.

vakantie

De vakantie is halverwege, en het is al druk geweest! (maar zo heb ik het graag!)
Eerst was er de reis naar Castellane, die super was. Volgend jaar mss iets beter uitkijken naar de bereikbaarheid van de locatie (de laatste 2.5 uur rijden op secundaire wegen is niet zo fijn).
Eenmaal thuis waren de Gantse Feesten al volop bezig! Naar mijn gevoel ideaal gecombineerd met en zonder de kinderen. (vorig jaar hadden we ze heel de feesten naar Brugge gebracht, en dat vonden ze toch niet zo fijn, want ze wouden ook wel feesten...) Tja, ze krijgen al een willetje!
Vorige week moesten we vooral bekomen van de feesten (allé, de mama en de papa toch), en nu zijn de kinderen sinds maandag op scoutskamp. Ante en Kobe tot zaterdagmiddag, Stan tot volgende dondergavond. Stan keek vooral uit naar 10 dagen zonder mama en papa!
Verder al goed nieuws ivm de nachten: de pilletjes die ante en kobe nemen, blijken goed te werken, want kobe was zo goed als droog na 3 weken, ante iets later. Afspraak is dat ze na het kamp zonder pamper mogen slapen. Daar kijken ze ongelooflijk naar uit!
De tandjes zijn nog steeds niet aan het wisselen (ze worden nochtthans al 7 volgende maand), alhoewel ik denk dat ante zaterdag met gaatjes zal terugkomen. Bij Kobe zit alles nog muurvast...
V.